Tuesday, August 28, 2012

ယေန႔ ၀န္ၾကီးအေျပာင္းအလဲသတင္းႏွင္႔ပတ္သက္ေသာ စာေျပာင္ Written By


တို႔ခ်စ္တဲ့သမၼတၾကီး တစ္မွတ္ရျပန္ၿပီ။
၀ံသရမ္းကေတာ့ သက္ေတာ္ရွည္ဘိုးဘိုးၾကီးဆိုတဲ့ဘြဲ႕အတိုင္း မျပဳတ္။ သမခံလိုက္ရၿပီး သမဖက္ကို ေရာက္သည္။ သူ႔တပည့္ ဒု၀ံလည္း သသန ကိုေရာက္ေလသည္။
ပိုတာေရာင္းစားတဲ့လူၾကီးက ေရာင္းစားတာလက္လြန္လို႔ ျပဳတ္သည္။
ေဆာက္လုပ္ေရး၀ံႀကီးလည္း ျဗဳတ္ဆို ျပဳတ္သြားသည္။ ဘိလပ္ေျမႏွင့္ သံေခ်ာင္းေတြ သြားစားမိ လို႔ ၀မ္းေလွ်ာတာျဖစ္ႏိုင္သည္။


က်န္သည့္ ၀ံက်ီးေတြ သီခ်င္းသံျပိဳင္ဆိုရင္း ထိုင္ခံုေျပာင္းထိုင္ၾကသည္။
““ဟိုဖက္တိုးလိုက္... ဒီဖက္တိုးလိုက္... တိုးရင္းနဲ႔ ကလိုက္... ကရင္းနဲ႔တိုးလိုက္... ရို႕ ရို႕””
(တီးလံုးကိုသမၼတရံုးက ဒီေဂ်စက္ျဖင့္ဖြင့္ေပးသည္။)
သမၼတၾကီးက “အပ္ခ်ေလာင္း”ဟု ေအာ္လိုက္ေသာအခါ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၀ုန္းခနဲ ဒု၀ံေတြျဖစ္ကုန္သည္။ ေယာက်္ားဘသားဟူ၍ လက္ခေမာင္းထခတ္ၾက၏။

သမၼတရံုးမွာ ၀ံေလးေယာက္ျဖစ္လာသည္။ ဒါေၾကာင့္ထိုင္ခံုလိုသည္။ ခံုမေလာက္လွ်င္ ထထိုးကုန္မည္။ စီးပြားေရးအကြက္ျမင္သည့္ ကုလားထိုင္ေရာင္းသူတခ်ဳိ႕ေနျပည္ေတာ္ ဆင္းသြားၿပီၾကားသည္။

တို႔အသည္းေက်ာ္ ၀ံသရမ္းကေတာ့ “မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ႔တိုက္လို႔မရ”ဟု သံေ၀ဂေလးျဖင့္ မ်က္ရည္တ၀ဲ၀ဲ လစ္သြားသည္။
သူ႔ခံုမွာ နအဖေခတ္တုန္းက သူပဲ၀ံၾကီး၊ သူပဲညႊန္ခ်ဳပ္၊ သူပဲစာေရး၊ သူပဲျပာတာ၊ သူပဲရံုးေစာင့္ တစ္ေယာက္တည္း သူပဲလုပ္ခဲ့သည့္ ဆက္ဆံေရး၀န္ႀကီး ၀င္ထိုင္သည္။ ထိုင္ထိုင္ခ်င္း ထခုန္သည္။
““အား... ၾကမ္းပိုးကိုက္သဟ””
တပည့္တစ္ဦးက အၾကံေပးသည္။
““အရင္၀ံၾကီးကေတာ့ အဲ့ဒီၾကမ္းပိုးေတြကို လိပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ပစ္လိုက္တာဘဲ။ အဘလည္း တစ္ေကာင္ေကာင္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပါ့””

သို႔ႏွင့္ ပ်ံက်ားေရး၀ံအသစ္စက္စက္မွာ ထိုင္ခံုမွ ၾကမ္းပိုးမ်ားကို ဘာေကာင္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရေသာ္ ေကာင္းအံ့နည္းဟုသာ
ငုတ္တုတ္ထိုင္ေတြးေနရရွာသတည္း။

(ဥကၠာကိုကို)